Beren en wolven...

Vroeger opstaan en op tijd vertrekken was ons idee en dat lukt aardig..
heerlijk zonnig is het en het landschap is echt zó.. dat ik nu begrijp waarom veel mensen echte francofielen zijn geworden... :D
We rijden door leuke plaatsjes ri Andorra en het landschap wordt ruiger.. we boffen.. vinden we.. dat het zo'n ontzettend mooi weer is.. het is echt heet in de auto en ongeveer 30 graden buiten.. we hadden het eigenlijk kouder verwacht ri Pyreneëen..
Tegen de avond stoppen we bij het plaatsje Ax-les-Thermes.. kort voor de grens van Andorra.. een mooie camping vinden we.. als we een plekje vinden bij het beekje waar de schapenbellen klingelen en alles om ons heen groen is.. vrij als een vogeltje voelen we ons hier.. helaas wordt het snel donker.

De volgende dag rijden we naar Andorra.. we kunnen kiezen uit de tunnel of over de pas de la Casa en natuurlijk wordt het de weg over de pas.. prachtig.. dat is genieten van allerlei mooie uitzichten en opnieuw is het weer zo heerlijk warm.
Als we moeten tanken zijn we verbaasd over de dieselprijs.. € 0,82 en bedenken ons ineens dat Andorra het 'koop-je-portomonee-leeg staatje' is voor menig toerist en in de eerste de beste grote plaats zien we dat er geen vrije parkeerplaats meer is want alles staat vol met geparkeerde auto's van koopjesjagers.. wij hebben alleen brood nodig en rijden door.. dat is vast wel ergens anders te koop.. :)
Onderweg stoppen we op een plek met mooi uitzicht en drinken daar een mok koffie.. het gemak van de camper.
We rijden door Andorra heen en de natuur is hier schitterend.. ik had niet verwacht dat de Pyreneëen zo mooi en ruig waren.
Eenmaal de grens over naar Spanje rijden we richtig Sort en blijven daarna de N260 volgen.. een fantastische route met bijzondere bergen en rotsen..

We komen in een bergachtig gebied terecht waar we ons in Amerika wanen.. op deze plek (Erinia) blijven we.. hier willen we overnachten.. of er nou beren zijn en wolven.. het maakt ons niet uit.. we willen niet verder..:) niet op een camping staan voor deze nacht maar genieten van het uitzicht op de roodstenen rotsen die voor ons oprijzen en de vallei waar we in kijken.. één van de mooiste vrije overnachtingsplekken.
Dit vind je niet op een camping en het lijkt me schitterend om hier morgenochtend wakker te worden.
Alleen Lupo had ons niet over beren en wolven moeten horen praten want hij was deze nacht erg onrustig en blafte om geluiden die wij niet hoorden..
We waren lui dus zijn door het geblaf van Lupo heen in slaap gevallen en hebben vast aanstekelijk gewerkt.. Lupo viel ook in slaap.
Wel denk ik wolven gehoord te hebben.. wat kunnen die krengen janken zeg...

Wij hebben geen oven en ook geen broodrooster.. dus 's ochtends stop ik het brood in een tefal ovenschaal met een deksel er op en zet het op het gasstel.. in een mum van tijd is het brood weer heerlijk knapperig en ruikt het in de camper naar 'de bakkerij'..
Je snapt.. ik ga me hier steeds meer thuis voelen.. de camper is ons huis.. en wordt steeds meer ons thuis.. als we 's avonds alle rolgordijnen dicht hebben zijn we niet op reis.. maar thuis.. op reis zijn we alleen nog maar overdag.. logica van een ... :D

Maar na een lekker ontbijt rijden we weer verder.. helaas is het bewolkt.. jammer want door de mooi gekleurde lucht 's ochtends leek de dag zo mooi te beginnen..
We worden verrast door de diversiteit van het landschap.. ineens waan ik me weer in Noorwegen en lijkt het of we tussen die enorme hoge Fjorden rijden.. wat is de wereld toch bijzonder mooi en heb je nog van die ongerepte gebieden en dan weer de middeleeuwse dorpjes die door hun natuurlijke kleur soms pas opvallen als ze tegen het licht afsteken.. veel bochten en passen.. op deze weg (N260) komen we weinig verkeer tegen.. en doordat de weg af en toe zo smal is zijn we ook heel blij dat er bijna geen verkeer is.. echt smal.. tussen twee loeisteile rotswanden en dat toch wel verscheidene km.. en dit zijn de trajecten waarbij je blij bent dat je niet voor de meest makkelijk route kiest want het is zoooo mooooiiiiiii om te zien dat het jammer is als we er al weer doorheen zijn..
Een stuk van de route die je bijna nog een keer op en neer zou willen rijden.

Het meest indrukwekkend vind ik een stukje berggebied tussen Ainsa en Torla.. een bijzonder geologische formatie met bijna verticale bergkammen..
Om hier een paar foto's te kunnen maken moeten we de camper iets verderop op een smalle uitwijkstrook parkeren en een klein stukje terug lopen.. het is echt de moeite waard want we zien ook aan de overkant van de Rio Ara de ruïne van San Miguel de Ladovas.. mooi om te zien maar jammer dat de informatie alleen in het spaans is..
In de buurt van Torla gaan we op een camping overnachten.. we gunnen Lupo een welverdiende nachtrust na een nacht van uiterste waakzaamheid.. nu zonder wolven en beren.. ;)