Afscheid van Saas Grund

We hebben het even een paar dagen rustiger aangedaan.. ik was toch wel moe van al die wandeltochten en wilde iets makkelijks dus zijn we zaterdag een rondje rond het stuwmeer gaan lopen met een kleine klim erin.. uiteindelijk waren we toch wel weer de hele middag zoet ;o)

En zondag zouden we alleen maar met de kabelbaan naar boven.. naar Hohsaas op ongeveer 3100m. hoogte. Eerst heb ik een tijd met Chenny kunnen skypen die in Roemenië aan het 'wwoofen' is. Fijn om haar weer even te horen.
We laten bewust onze wandelstokken in de camper zodat we niet in de verleiding zouden komen om toch te die berg weer af te gaan wandelen.
We lopen vanaf de kabelbaan naar het topje.. je kunt daar rondlopen en er staan hier en daar zuilen in de vorm van een grote steen met een verhaal erop over de bergen rondom deze plek.
We kennen het allemaal wel en klimmen naar het hoogste punt waarna je bij het gletschermeertje komt en prachtig uitzicht hebt over de Weissmies(4017 m).. de mensen die daar de berg beklommen hebben zijn van af dit punt prachtig te volgen… we zien groepjes van drie of vier naar beneden komen.. lijkt super om dat zelf ook te kunnen maar ik denk niet dat ik dit ooit zal doen. Deze mensen beginnen ’s ochtend om vier uur al met hun tocht naar het topje van de Weissmies en zijn daarmee twaalf uur onder weg.
Als ik even mijn blik laat afdwalen naar recht van ons zie ik ineens een paar gemsen staan..
Ze staan stokstijf en observeren ons.. ze hebben Lupo gezien en dat is voor hun het grootste gevaar. Gauw pak ik Lupo beet en zeg dat ie heel braaf is.. dat ie stil moet zijn.. dat ie heel goed kan luisteren.. dat hij koekies krijgt.. maar dat dat hij heeeel goed kan luisteren en rustig moet zijn.. en Lupo zit net zo stil naast ons als ons.. alsof hij het allemaal begrijpt..
Dan komen de gamsen dichterbij en gaan vlak voor ons neus grazen aan kleinen plukjes gras en mos tussen de stenen.. terwijl we foto’s maken zit ik zachtjes te fluisteren.. oh please.. loop naar boven .. ga naar die blauwe lucht toe en alsof ze het verstaan hebben doen ze dat.. echt super.. we zijn zo blij dat er geen mensen meer rondlopen hier.. de beestjes zijn werkelijk niet bang voor ons. Als we later naar boven lopen kunnen we ze van vrij dichtbij fotograferen.
Wat een geluksdag.

Vandaag zijn we de route naar Heimischgarten gewandeld en weer terug.. we wijken af als we door het rotsblokkengebied zijn an gaan zo’n 120m omhoog een heuvelrug op die ons niet zo steil leek als toen we hem liepen hebben daar een prachtig uitzicht en houden daar even onze lunchpauze.. daarna moeten we een brug over die stevige planken leek te hebben maar behoorlijk rot was want de paddestoelen groeiden erop en er was zo te zien ook al een koe door een van de balken gezakt want daar zat een groot gat... (dat de koe de schuld kreeg was vanwege alle koeiestront op de brug ;o)….)

Anyway.. we zitten nu in ons campertje te bedenken waar we morgen naartoe zullen gaan want we hebben het nu wel weer even gehad met de bergwandelingen hier waar bij komt dat het hier weer een paar dagen regenen (en sneeuwen hogerop) dus het gaat koud worden.
Eerst richting Visp waar Jan een adres heeft gevonden waar het mogelijk zou kunnen zijn om de gasbus te laten vullen en daarna richting Franse Alpen waar we afzakken naar het zuiden.

Gauw ons laatste verslag want als we hier weg zijn zullen we even zonder internet zitten.
16 overnachtingen hebben we hier gehad.. nog nooit eerder zo lang op één plek gebleven maar zo blijkt.. is wel relaxed… ;o)