Nu weer thuis

Gauguin Van Gogh - We dromen met open ogen

We hebben een CD gekocht in Les-Baux-(De-Provence) en terwijl ik die luister vanaf mijn laptop beleef ik de wonderschone schilderwerken van Gauguin en Van Gogh opnieuw.
Geprojecteerd in de steengroeve van Les Baux dwaal je daar langs en tussen de metershoge muren, zuilen, vloeren en lange gangen./ soms is het even stikdonker voordat de serie van de vele schilderwerken verder gaat.
Het schilderwerk van ‘De Aardappeleters’ begint met de olielamp op de muur.. hij schommelt heen en weer en zo komen één voor één de gezichten erbij tot het hele schilderwerk te voorschijn getoverd is..
Klein voelde je daar tussen deze grootse meesterwerken.. en zo indrukwekkend door de afmeting ervan en de muziek erbij.. beelden die bewegen.. stukjes schilderij op de muren en vloeren geplakt en er tussen staan en kijken.. Gauguin.. Van Gogh.. afwisselend.. door elkaar heen.. tegelijk.. dat alles absorberend.. dromen met onze ogen open en we konden er werkelijk niet genoeg van krijgen, bleven daardoor drie keer de serie Gauguin Van Gogh bekijken die afgewisseld werd met een korte serie filmbeelden.. tot de kou van die gangen in onze botten begon door te dringen en het besef komt dat we naar buiten moeten om weer op temperatuur te komen.. maar eigenlijk.. eigenlijk wilden we nog niet weg, zo mooi was het.

(Filmpje gevonden op Youtube : http://www.youtube.com/watch?v=uWrSP_5rICc
En deze : http://www.carrieres-lumieres.com/fr/home

Als we terug lopen naar de camper die in de schaduw onder de pijnbomen staat bij de Cave de Sarragon worden we weer een beetje warm door de wandeling in de zon. Wat een prachtige plek was dit om hier te kunnen overnachten en wat een geluk dat we de camper midden tussen die bomen in de schaduw konden plaatsen zodat we Lupo in een koele camper konden laten.. en precies tegenover het eeuwenoude dorpje dat we de middag ervoor al bekeken hadden.
Les Baux De Provence was een doods spookdorpje dat boven op een kalkrots in de Alpilles ligt, tot artiesten het ontdekten en het weer tot leven wekte door zich er te vestigen en het te restaureren. Inmiddels leidt dit zomers tot files in de Alpilles door de vele toeristen die het willen bezoeken., en begrijpelijk.. het is ook een verstild dromerig oud dorpje..

Als we ons broodje op hebben rijden we naar Arles.. maar vinden geen parkeerplaats voor de camper en rijden door.. komen in de Camarque uit.. als we aan het strand geparkeerd bij andere camperaars lopen we meteen naar het strand en gaan van de ondergaande zon genieten.
Als we terug komen zien we dat bijna alle camperaars vertrokken zijn en vragen aan een paar surf-jongens die er nog met hun surf-spullen zijn bij hun bus waarom iedereen weg is gegaan.. we horen dat de politie langs is geweest met de melding dat hier niet overnacht mag worden dus zij gaan ook nog ergens anders een plek zoeken.. jammer.. we vertrekken en rijden rond in de grote badplaats tot we de officiele canperplaats hebben gevonden.. een groot parkeer terrein waar de campers hutjemutje strak tegen elkaar aan staan.. afgrijselijk.. als we de volgende ochtend mensen op een stoeltje voor hun camper zien zitten griezelen we.. dit is niet echt onze stijl…
Als we ons broodje gescoord hebben bij de bakker rijden we weg van deze plek en gaan terug naar Les Baux.. en zetten de camper opnieuw tussen de bomen..
Bedenken wat we gaan doen en gaan nog een keer naar de groeve waar dat prachtige schouwspel met de schilderwerken van Gauguin en Van Gogh te zien is..
We blijven er opnieuw tot we weer verkleumd zijn maar ondanks de kou die doordringt brengt de belevenis ons weer in een soort roes..
Ik zou willen dat jullie dit ook zouden kunnen zien en beleven omdat het zo ontzettend mooi was.
We blijven hier nog een nacht slapen en rijden de camper tegen de avond onder de bomen uit en zetten hem dichter bij de rand van de parkeerplaats.. zo hebben we een prachtig uitzicht op Les Baux dat ’s avonds geheel verlicht is.
Als we ’s ochtends wakker worden doe ik het rolgordijntje open en hebben we de zon op ons bed en het uitzicht op Le Baux.. een mooi vaarwel van de Provence.

En ondertussen zijn we noordelijk aan het reizen door de Cevennes waar we net voorbij de col bij L'abîme de Bramabiau overnacht hebben.. een plek waar een onderaardse rivier ontspringt uit de rotsen… we overnachten op een camperplaats in Cournon d’Auvergne.. zoeken een bekend plekje bij Vezelay met het uitzicht op opnieuw een heel oud stadje en kruipen zo ongemerkt dagelijks iets noorderlijker en zijn vast eerder thuis dan dat we internet hebben..
Dat komt wel uit want er zijn zoveel mooie foto’s van de groeve en zijn kunstschatten, dat het heel moeilijk wordt om daar een keuze in te maken.

En dan nu (vrijdagavond) zijn we intussen thuis.. lekker snel even frietjes gegeten heel lang onder de douche gestaan.
Mijn laatste deel van het reisverslag was er al maar de selectie uit de foto’s nog niet maar die komen nog wel hoor!