Jarig.. pittige wandeling bij de Silvretta Stausee

Vrijdag 27 augustus

Als we Tsjechië uitrijden is het somber en grijs weer maar eenmaal de grens over in Oostenrijk is het zonnetje al weer zo warm dat we de lange broek maar gauw omruilen voor een korte.
We rijden die dag behoorlijk wat kms en onderweg zijn er best wel flinke regenbuien.
’s Avonds komen we bij Resschensee aan en daar is gelukkig een camperplaats.
We zijn te moe om nog een camping te gaan zoeken en overal in het dal zagen we borden met dreigementen dat je weggesleept gaat worden.
We moeten wel lachen want de volgende dag zeggen we tegen elkaar : zet ons op een drielandenpunt en we weten niet meer waar we naar toe willen.. :)


Toch… na het bestuderen van de kaarten besluiten we naar het Silvrettagebergte te gaan.... Bielerhöhe er zijn daar mooie wandelingen te lopen.Ook daar is een camperplek dus de keuze is niet zo moeilijk.
We rijden eerst een rondje om de Resschensee en slaan vanaf de camperplek rechtsaf de weg op… het wordt weer een van onze spannende tochtjes.. er wordt aangegeven dat vrachtauto’s langer dan twaalf meter daar niet mogen rijden..maar het blijkt weer zo’n weg te zijn die één camper breed is… keren is geen optie tussen vangrail en rechte bergwand dus we rijden door en doen schietgebedjes dat we geen tegenliggers tegenkomen. Opgelucht halen we adem als we weer op de tweebaansweg uitkomen.
Aan het eind van de middag komen we op de Bielerhöhe aan en vinden een camperplek bij de Silvretta Stausee. We gaan eerst nog even snel een stukje rond het stuwmeer lopen voor dat ik een lekker hapje eten ga brouwen.
Op ruim 2000 meter hoogte overnachten is ons record.. op die hoogte jarig worden ook… De gebakjes staan al in de koelkast klaar maar eerst gaan we vandaag een wandeling door het berggebied maken. We hebben de keuze tussen een hele makkelijke wandelroute naar de Wiesbadner Hütte of een moeilijkere klimroute.
Mijn keuze was de moeilijke klimroute maar eigenlijk valt de route omhoog heel erg mee.
Het pad gaat heel geleidelijk omhoog en is heel afwisselend… 600 meter hoogteverschil moeten we klimmen en ik had nooit gedacht dat ik dit buiten Nepal nog eens zou doen maar het lukt.. al was het laatste stuk wel steiler… als we op de pas zijn moeten we natuurlijk wel even wat foto’s schieten om dat te vereeuwigen.
Het eerste stuk van het pad naar beneden is steil.. en wordt nog beroerd ook want er is een stukje zo steil en glad dat we op onze schoenen roetsjen om verder naar beneden te komen. Onveilig.. en zelfs Jan die veel bergsportervaring heeft vindt dit een akelig stuk. Het blijft een lastig pad.. en ook de Sommerweg die we nemen is een vervelende route met veel keien, slechte stukken waar we soms maar een voet breed pad hebben en met onze handen de rotsen vast moeten houden.. Als we op het laatst het makkelijke pad zo dichtbij zien en ons pad onderbroken is zakken we af door de grindstroom met water… en dan kunnen we onze laatste paar honderd meter eindelijk vlak lopen..
Lupo is uitgeput en wij ook.. we hebben onszelf een halve liter Radler beloofd bij de eerste de beste tent en daar vallen we ook neer… figuurlijk dan hè… :D…
eindelijk onze beloofde Radler.
De menukaart staat ons wel aan en na lang wikken en wegen kies ik voor een bord friet met een schnitzel … hier heb ik al sinds onze franse tour zin in dus eindelijk…. haha.. al zag de rest van het menu er ook heel verleidelijk uit… ;)
’s Avonds belt Chenny nog even om te feliciteren en daarna rollen we om van de slaap.. en liggen dan ook echt vroeg in bed.
De volgende ochtend lijkt het eerst nog redelijk weer maar een uurtje later is het al dikke mist. Het bewaarde weerkaartje van weeronline komt uit en als we de berg af rijden wordt de mist zo dik dat de wereld voor onze voorruit alleen maar grijs is en het lijkt of we naar het eind van de wereld rijden…doordat er veel haarspeldbochten zijn rijden we extra voorzichtig en halverwege begint het ook nog hard te regenen.


En nu.. nu ik dit verhaal schrijf zitten we opnieuw aan een stuwmeer maar wel een heel kleintje… in het dorpje Brigels.
We hadden deze camperplek gevonden in het boek maar hij stond ook al bij de camperplekken in de Tom Tom…
Het is een mooi plekje en we overwegen of we hier iets langer zullen blijven.. het weer zal morgenochtend bepalend zijn.
Er is geen internet bereik dus dit verslag zal nog even moeten wachten.. onze mooie foto’s ook….
Jammer hè...?!!!